Hayatımızın en önemli vasfı yaşanıyor ve yaşanılır olmasıdır. Canlılığını, hayatiyetini kaybetmiş olan unsurlar ancak arşiv bölümlerinde kendilerine yer bulurlar. İslâm’ın ilimleri olarak başta Kur’ân ilimleri; sonra hadis, fıkıh, kelam, akaid gibi ilimler âlimleri, öğrenenleri ve öğretenleri ortadan kalkmadığı müddetçe okunmaya, öğrenilmeye ve yaşanmaya devam edecektir. İslâm’ın hayata dönük en canlı ilimlerinden olan tasavvuf da Resulullah Efendimizden beri yaşanılırlığını, canlılığını İslâm dünyasının ve coğrafyasının çeşitli merkezlerinde devam ettirmiştir. Türkiye’miz bu yönden zengin bir irfan ocağıdır. Anadolu’nun mânâ kapılarını açan alperenler, dervişler, veliler aynı feyiz ve İlahî bereketi nesilden nesile bu toprakların mayasına, ruhuna, gıdasına nakş ve nakletmişlerdir. Tasavvuf büyükleri, iç âlemlerinin zenginliğini, engin gönüllerini sevenleri ve manevî evlatlarıyla paylaşmak için adeta seferber olmuşlardır. Onların rahmet-i İlahiyeye mazhar olan bedenleri ve ruhlarından ...